Patricia, je bent een bekend gezicht in onze markt. Kun je wat meer vertellen over jezelf?
Ik ben inderdaad al vele jaren actief in de branche als allround professional met een lange en brede ervaring in een internationale corporate omgeving. Ik ben een spontaan, betrokken en loyaal persoon die houdt van uitdagingen en complexe vraagstukken.
Ik ben opgegroeid in het land van Maas en Waal en woonachtig in de Betuwe. Ik ben gelukkig getrouwd met Henri Verbruggen, voor velen ook een bekende in de koeltechniek. We hebben twee prachtige dochters van 20 en 17 jaar, die beiden een HBO-opleiding volgen. Mijn vrije tijd besteed ik graag aan yoga en sport. Daarnaast werk ik met klankschalen en mindfulness en geef ik klankmassages, klankmeditaties en klank-ligconcerten. Verder probeer ik tijd vrij te maken om ook een nevenfunctie te bekleden, momenteel ben ik bijvoorbeeld lid van de PR-commissie van de vereniging Klankwerk Nederland.

Waar heb je eerder gewerkt? 
Ik ben 24 jaar werkzaam geweest als o.a. Legal Counsel bij de internationaal opererende GEA Group AG (voorheen Grasso's Koninklijke Machinefabrieken N.V.) in ’s-Hertogenbosch resp. Düsseldorf. Ik heb in die tijd een aanzienlijk aantal opleidingen en cursussen gevolgd om binnen de organisatie te kunnen groeien en ik ben nog altijd dankbaar voor de kansen die ik daar heb gekregen. Dit dienstverband eindigde als gevolg van een grote reorganisatie. Ik heb eind 2018 een sabbatical genomen en me verder ontwikkeld op juridisch gebied en op persoonlijk vlak. De zoektocht naar waar ik écht blij van word heeft me veel waardevolle inzichten gegeven.

Wat moeten mensen over jou weten?
Ik vind het belangrijk dat men van mij weet dat ik de nieuwe verenigingsmanager ben en dat ik een toegankelijk en benaderbaar persoon ben. Ik hoop dat ik hiermee eventuele drempels weghaal om met mij in contact te komen. Verder kijk ik uit naar de kennismaking met onze leden, zodat ze een eigen beeld over mij als mens kunnen vormen.

Het heeft een tijdje geduurd voordat alles rond was maar kun je vertellen waarom je onze verenigingsmanager wilde zijn?
Nadat ik werd getipt over deze vacature door oud-collega en KNVvK-lid Jan Reijmers, realiseerde ik me dat mijn brede kennis en ervaring in deze branche perfect aansluiten op de gevraagde competenties. Ik ben een krachtige organisator, verbindend, communicatief vaardig en klantgericht. Allemaal eigenschappen die binnen deze positie volledig tot hun recht komen. Ik zag veel bekende namen in het bestuur en de commissies, dat wakkerde mijn enthousiasme nog meer aan. Kortom: redenen genoeg om te solliciteren. Door het coronavirus heeft het sollicitatieproces vertraging opgelopen, maar uiteindelijk werd ik medio september door het bestuur benoemd tot de nieuwe verenigingsmanager.

Wat zijn je intenties als verenigingsmanager?
Als verenigingsmanager heb ik een duidelijke spin-in-het-web-rol die vraagt om veel initiatief. Ik bekleed namelijk tegelijkertijd de rollen van intern adviseur, beheerder, expert, people manager, coördinator/controller en ondernemer. Ik ben binnengekomen op een moment dat de vereniging zich midden in een proces van transitie bevindt. Eerdergenoemde rollen zijn op dit moment erg belangrijk. Mijn intentie is om de reeds ingezette transitie goed te implementeren. Het zwaartepunt van mijn functie zal liggen op organisatorische zaken, marketing en communicatie. Ik wil graag een actieve en constructieve rol vervullen bij het bouwen van bruggen tussen de oudere generatie en de jongere generatie.

Hoe kijk jij naar de toekomst van de vereniging?
De wereld van de koudetechniek blijft zich ontwikkelen. Naast de voortdurende groei van de wereldbevolking en daarmee de groeiende voedselproductie, spelen ook het terugdringen van het gebruik van fossiele brandstoffen en synthetische koudemiddelen een belangrijke rol (Montreal protocol en Kigali amendment). De vereniging verandert mee met deze ontwikkelingen. We blijven een belangrijk kenniscentrum om de wetenschap, het bedrijfsleven en overheden met elkaar te verbinden. Daarnaast is en blijft de vereniging een platform waar leden elkaar ontmoeten en waar zij hun netwerk kunnen opbouwen, onderhouden en uitbouwen.
We zien in ons land al jaren een trend van krimpend ledenaantal bij verenigingen. Ook knvvk&youngcool ondervindt dit. Als we in staat zijn de huidige transitie tot een succes te maken en de jongere generatie een podium te geven, vertrouw ik erop dat we deze trend binnen onze vereniging kunnen keren.

We hebben besloten het logo te wijzigen en het kroontje (dat eerder linkte naar onze titel Koninklijk) te vervangen met onze nationale kleur: oranje. Wat vind jij daarvan? 
Dat is even wennen, maar gelukkig is de erkenning gebleven. We bestaan al sinds 1908 en mogen met trots het predicaat “Koninklijk” voeren. De vereniging heeft een lange en rijke historie en ik ga er vanuit dat we die met een nieuwe generatie gaan continueren!

Welke verandering hoop je teweeg te brengen?
Ik kijk er naar uit bij te dragen aan de verbinding tussen jong en oud door de enorme kennis en ervaring van de oudere generatie over te brengen op de jongere generatie, zodat we hun kennis kunnen verbreden en hun ambitie en potentie kunnen versterken. Verder hoop ik te realiseren dat we met de nieuwe identiteit en strategie veel nieuwe leden mogen gaan verwelkomen in deze mooie vereniging!

110 jaar geleden, op 23 september 1908, werd de Nederlandse Vereniging voor Koeltechniek (NVkK) opgericht. In 2008 kreeg de vereniging het predicaat ‘koninklijke’ en werd het KNVvK.  In een serie artikelen besteden we deze week uitgebreid aandacht aan deze mijlpaal, te beginnen met een korte terugblik op de oprichtingsperiode.

De oprichting van de toenmalige NVvK (Nederlandse Vereniging voor Koeltechniek), op 23 september 1908, was een initiatief van Heike Kamerlingh Onnes. Hij werd de eerste voorzitter en hield die functie tot zijn dood in 1926. 1908 was ook het jaar waarin Kamerlingh Onnes het als eerste ter wereld lukte om helium vloeibaar te maken. Dat gebeurde bij -269 °C, waarmee zijn laboratorium destijds de koudste plek ter wereld was.

Van gas naar vloeibaar
Kamerlingh Onnes was hoogleraar experimentele natuurkunde aan de Universiteit Leiden en directeur van het Natuurkundig Laboratorium in diezelfde stad. In het koudelaboratorium hield hij zich bezig met het vloeibaar maken van gassen. Hij ging daarbij uit van de theorie van zijn tijdgenoot Johannes van der Waals, die stelde dat ieder gasvormig middel onder een bepaalde kritische temperatuur vloeibaar kon worden. Kamerling Onnes begon zijn onderzoek met het vloeibaar maken van lucht, waarna waterstof aan de beurt was. Toen een andere onderzoeker hem hierbij voor was, stapte hij over op helium. Dat betekende dat een nog lagere temperatuur moest worden bereikt (-269 °C in plaats van de -253 °C bij waterstof). Dat lukte op 10 juli 1908. Door de damp boven het vloeibare helium weg te pompen, daalde de temperatuur zelfs tot -272 °C.

Supergeleiding
Kamerlingh Onnes ging verder met onderzoeken en ontdekte in 1911 dat de elektrische weerstand bij zuivere metalen als kwik, tin en lood verdwijnt bij extreem lage temperaturen: supergeleiding. Om dit te bereiken, werden deze metalen gekoeld met vloeibaar helium. Voor zijn onderzoek naar de eigenschappen van materie bij lage temperaturen ontving hij in 1913 de Nobelprijs voor de Natuurkunde. De instrumenten die Kamerlingh Onnes voor zijn experimenten gebruikte, zijn nog altijd te bezichtigen in het Leidse Rijksmuseum Boerhaave.

Oprichting NVvK
Kamerlingh Onnes was niet alleen een begenadigd onderzoeker. Hij kon ook goed organiseren en was initiatiefrijk. Een van zijn initiatieven was de oprichting van de Nederlandse Vereniging voor Koeltechniek (NVvK), later omgedoopt tot Koninklijke Vereniging voor Koude (KNVvK). Tot zijn dood in 1926 zou Kamerlingh Onnes de (eerste) voorzitter van de NVvK blijven. Na de oprichting van de vereniging wehttp://www.knvvk.nl/rd ook de doelstelling vastgesteld. Die bestond – en bestaat – uit het bevorderen van de ontwikkeling van de koeltechniek door het bevorderen van onderzoek en het verspreiden van informatie. Een ander belangrijk besluit van de vereniging was het uitgeven van een periodiek, dat twee keer per jaar verscheen. Dit was de voorloper van het vakblad RCC Koude en Luchtbehandeling.

Van natuurijs naar koelmachine
In de periode rond de oprichting van de NVvK stond de mechanische koeling van levensmiddelen nog in de kinderschoenen. In de eeuwen hiervoor werden vlees en groenten voor het conserveren nog in putten, mijnschachten en ijshuizen en -kelders opgeslagen. Daar werden de versproducten met natuurlijk gevormde sneeuw- en ijsblokken koel gehouden. De eerste stappen richting mechanische koeling werden in de negentiende eeuw gezet; de eerste compressiekoelmachine werd in 1834 gepatenteerd. Vanaf 1879 werden koelmachines in Nederland geplaatst; eerst in bierbrouwerijen en daarna ook in margarinefabrieken.

Grasso
De eerste Nederlandse fabriek waar koelinstallaties werden gemaakt, was Grasso machinefabrieken in Den Bosch. Daar werden in 1894 de eerste koel­installaties voor zuivelfabrieken gemaakt, waarna twee jaar later complete koel-, vries- en ijsinstallaties werden gebouwd. De koelmachines deden hierop hun intrede in bijvoorbeeld slachthuizen, schepen en fabrikanten van kaarsen. Rond 1900 werd er geen natuurijs voor koeling meer gebruikt.